lunes, 3 de noviembre de 2008

¡Corme sen os seus gatos!



Velaí unha parella camiño do cani/sexólogo. Seica tiñan vez para hoxe. E sen tarxeta de seguro, malia aínda a cousa. Mais con moita duzura e moito amor. ¡Pero cheos de tristura, pensativos e maxinando que lles farían! Chega con velos. El, todo un cabaleiro acougando á súa dona polo noso xardin. ¡Xa quixeran máis de catro ter un compañeiro tan agarimoso e con tanta tenrura! E todo por culpa dalgún pitopáusico que, pola rabia da súa impotencia quixo vengarse nesta parella, cal reflexo de cantas había en Corme. "Cobalde, más que cobalde", diría Chiquito de la Calzada.
¡Fai falla ser cativo e malo! ¿Que culpa terían estes pobriños podendo, namentres poden, aquelar o aquel de aquelare? Ou sexa, botar un:¿ "Quién vive"? (Non sei quen trouxo esa frase da fronte da guerra, pois iso era o alto que daba o soldado de garda).
Á parte do que conto, saía eu o outro día (mellor dito pola noite), cando baixaba do Campiño un gato. Capado sen dúbidas. Notábaselle na maneira de camiñar. Viña coas pernas de atrás, que mesmo parecía ter o tangaraño. Ou sexa, escarranchado. ¡Ata me pareció que me ollaba con displicencia!
De súpeto, non sei se foi o sub, ou o consciente, fíxome levar a man a "salva sexa o que queda". Como o ledes meus, maldita mentira vos digo. ¡E pensei de camiño ó peirao (pois agora que está prohibido o paso, ata da máis xeito ir), porqué tiveron que facer os de Gatocán semellante ruindade! Isto non se lle fai a ninguén. ¿Non chegaba con facer neles a "canectomía" ou nelas a ligadura de trompas? E seguirían o mesmo cas parellas modernas, salvando as comparacións que sempre son xenreiras, nunca máis lonxe diso. ¡Pero non, tiveron que capar ás parellas de feito, pero de "feito" total!
Malia isto, hai que poñerse no caso, pois é o mellor exemplo. ¡Sentirte capado en plena xuventude e cos adelantos que hai hoxe! ¡Non hai dereito! Aquela noite case non durmín matinando neles. Espertaba suando logo de soñar coas coitelas afiadas dos antergos capadores cando nos viñan..., o porquiño.
A marxe disto, aló quedou Corme sen o seu atractivo: Os gatos. Era o único que tiñamos. O mesmo ca Festa do Percebe. Xa non vén a televisión. Tampouco saímos en "Gente".
Pode sentirse ledo e satisfeito o que tal cousa salientou nos xornais, ben de seguro que ten prostatite. E, que gañou coa venganza?
"Por la gloria de las gatitas que ya no pueden ser madres: Cobalde". (de Chiquito)

2 comentarios:

Anónimo dijo...

No hay derecho a esto. El único placer que tienen y ni eso. Tienes razón Suso, el que lo hizo es un "Cobalde".

Anónimo dijo...

por se as moscas non poño pé en Corme, aínda que o sinto, pero iso de capar a un...