FELIZ ANINOVO 2009

Así, con esta foto do novo Campo da Estrela, quero dárvola benvida a este ano que comezou, cando menos cun tempo que daba envexa non saír do Campo ata o día. ¡E así foi!

A verdade, o que máis me prace desta festa de Ano Vello/Novo, é o feito de ver a tódolos mozos do pobo con traxe negro e gravata. Isto lémbrame a miña mocidade cando iamos ó baile de Borrachón.

Pero o mellor de todo nunha noite como esta, é o feito de ver como son conscentes de non arriscarse a coller o coche, co cal ó mesmo tempo fan un ambente en Corme que eu desexaba cada semana. O conto (sen que se enteren as nais) é que á hora da misa aínda non foran á cama, pero elas tranquilas ó saber que estaban pretos da Fonte do Campo.

Malia que non sabedes a última:que hoxe ás catro da mañá, paroume Tráfico en Cabana para que soplase: "Mire usté, non gaste a boquilla que é unha pérdeda para o Estado", díxenlle. Pois nada meus, que me fixo soplar ¡Tres veces ademais! "Logo, dou moitos grados?", preguntei xa tremendo, coño. "Non ho, está a cero, o que pasa é que ata ás sete de mañá temos que perdelo tempo o mesmo. Teña boa viaxe", díxome o garda. Respirei fondo. Mais iso sí, regaloume a boquilla de recordo ¡Foi o primeiro agasallo de aninovo! ¡Antes de Reiceiros, pa que teñades envexa!

A verdade que o engañei. Bebera un groio(centimetro) de viño do vaso da miña muller e logo outro de champán. ¡E dous litros de auga, meus! ¡O día de fin de ano!

Sempre me pasa o mesmo. "Veña, ti como non bebes, conduces".

E "tou" moi triste. Toda unha vida pasada por auga. ¡E gústame o viño coma ós da Paxariña, do Gafote, da Riloa, do Recoste ou da Arnela! Pero é ela. A digraciada esa que tanto me quere e non me deixa. Xa vos falei dela o outro día. ¡Pola súa culpa sempre con auga!

Sexa como for e grazas a miña querida,(todo ten as súas vantaxes) esta noite o Garda tocouse o..., o que tiña que tocarlle: Estar de garda toda a Noite Vella. Por facerme soplar a min. A Suso de Basilio. ¡A quen se lle ocurre!

Feliz ano, meus. Muá, muá, múa...