Acabo de chegar de velos e escoitalos por primeira vez.
Arestora xa están na súa celda: En Teixeiro. Incrible se me fai o pensalo logo de estar con eles toda a tarde. E se non o sei nin me decato. Para min un grupo máis de tantos que compartin escenario na miña vida musical. Estaban ledos e felices aínda sabendo que só era un día, un serán. Entregados e sorrintes como se nada pasara. Quixeran moitas orquestras estar tan ledas no palco coma esta: Nova Vida.
Mais a tristura, aínda coa serenidade que o dixeron, foi antes do comezo co auditorio de Cabana ateigado de rapaces/as púberes. ¡Cantas preguntas e un tanto comprometidas! Pero non, non deixaron ningunha sen resposta, ó contrario, convidaban ós alumnos do colexio a facerlle máis e máis. E así foron lembrando cada un a súa cambadela pola que están tralos barrotes de Teixeiro. Case todos polo mesmo mal da nova sociedade. Non fai falla dicilo. E cun sorriso natural asumindo a súa culpabilidade, mais iso si, as súas respostas fixéronnos tremer a todo local: "No sigais nuestro camino ni por todo el oro del mundo", dicían no seu castelán con acento latino/americano sentados na beira do escenario.
Logo subiron. E comezaron cun repertorio totalmente pensado para o público que actuaban:Rock. Algo que a min nonme vai. Pero iso si, foi a única vez na vida que escoitei a un destes grupos en toda súa actuación. Ata sentín gañas de acompasar coas palmas os seus ritmos. Ollándoos, dous funcionarios e o seu cura do cárcere todos sorrintes. Un dos gardas tamén actúa con eles: Guitarra e teclados.
Viñeron pola mañá e xantaron co Alcalde de Cabana e as directivas de Cáritas de Cesullas. Ó remate, de novo unha merenda cea e..., pois iso. Arestora estarán soñando coa grandeza que significa esa liberdade da que nos falaron. Foron felices por un día. Mañá ó albor ergueránse cunha nova ilusión pola vida. E eu soñarei con eles, sobre todo con un que xa coñecía tocando polos turreiros galegos. Tamén el tropezou nesa utópica pedra, cal encrucillada entre lamacentos camiños da nova vida moderna.
Que os seus consellos sirvan ós escolares barbilampiños para non tropezar nesa maldita pedra. A orquestra Nova Vida, está a loitar por voltar a unha vida nova. O mellor do seu mellor concerto: A charla.
1 comentario:
Suso Gracias por estar allí haciendo testimonio de cómo tu bien describes de esta fabulosa actuación, de los presos de Teixeiro
La verdad que mereció la pena todo el esfuerzo que á algunos nos costo,
Pero ves como Dios siempre premia las buenas obras,
Nada mejor para Celebrar el día de la paz que con estas personas, que necesitan ayuda,
Y al mismo tiempo, Trasmitieron un mensaje, a los Chavales del colegio de Cabana que espero que les sirviera, de una buena clase, de reflexión, y a todos los que estábamos allí.
Yo en nombre Caritas de cesullas quiero agradecer de todo corazón atodos los que hicieron posible, qué este grupo pudiera disfrutar un día fuera de Su celda,
A Don Manuel García Souto cura Párroco de Teixeiro, a Don,José Mª Varela, Que como siempre, don de el pone su mano las cosas siempre salen bien,
Al Alcalde de Cabana ya todo el equipo de cultura, que estuvieron ahí todo el día al pie del cañon, Hole por todos ellos que son fantasticos,
Un saludo Para ti Suso, y cuidate mucho, que tu si que bales
animo y sige, escribiendo, asi tan bonito como lo haces,
MªJesus
Publicar un comentario