Oquestra Lira de Plata-Añoranzas.

------------------------------------------------------------------

Hoxe con este tempo de inverno, déixome voar na noite do tempo e lembrar á primeira orquestra que tocou no salón Miramar. Perdón, mellor dito a que relevou ó sexteto do que eu formaba parte: Primo, Anselmo, Agrelos, Angelito, meu pai Basilio e eu. Antes xa tocaran outras, pero non de plantilla fixa ata que nós cesamos.

Pois velaí os tedes, aínda que as fotos me sairon ó revés. A primeira formación foi a da dereita e logo na da esquerda xa vemos a Papiri, o da branca guitarra, aínda que nesta foto parece ter outra. Está tamén Suso Couto que comezaba co acordeón, aínda que xa debutara connosco.

"Cae la nieve", dicía, aquela canción de Adamo na voz de Papiri. ¡Cantos recordos e lembranzas!

Parece que o tempo invernal fai a ser a un máis pensativo. ¡Que logo pasa o tempo!

Ó través do meu libro: A música en Corme, fun facendo unha recolleita para o futuro das nosas dúas parroquias e da nosa bisbarra. Nel están por suposto estas fotos máis outras da orquestra Venus á cal adicarei tamén unha páxina calquer día. Sen dúbidas ela foi a primeira da comarca bergantiñán.

Se vos recordo que cando eu formaba parte do sexteto Miramar, tocabamos ata 15 días en decembro, é posible que vos faga abrir os ollos abraiados. Pois si meus: cinco domingos, día das quintas, a Inmaculada, barcos de arribada, fin de ano, San Estevo, Noiteboa e Navidad, etc., e que sei eu... Mais iso si, non vos minto porque aínda creo que foron 16 días un ano. Logo xa seguíamos co ano novo, Reises, e veña máis arribadas que, polo feito de ser gratis, as mozas enchían o local e tras delas..., quen irían detrás delas?

E remato coa lembranza do día de Noiteboa: ás once e media había que parar o baile para ir á Misa do Galo, senón Don Manuel Romero cantaba a cartilla. Ó acabar, sobre da unha, veña de novo ó baile.

Disfrutade destas lembranzas os que sexades da miña xeración. Os demais, pensade que foron vosos pais quen se namoraron ó son destes músicos, entreles eu. Logo foi a miña quenda ó son da Lira de Plata: "Cae la nieve dicía / aquela canción de amor / amor que eu declaraba/ a unha bela rapaza /mentras Papiri cantaba / coa súa branca guitarra...

Textos de poemas do meu libro.

Ata mañá se veño a tempo, pois teño escola de galego ata ás dez. Xa que non a tiven antes, pois nunca é tarde.