"EU NON PUIDEN SER MÚSICA POR SER MULLER"

“EU NON PUIDEN SER MÚSICA POR SER MULLER”

Poema de miña tía Genoveva falecida o 4 de abril do 2.020

FROXÁN, QUERIDO FROXÁN /FUCHES LUGAR CRIADOR

DE DEZAOITO MÚSICOS / DE CADA CASA O MELLOR.

MEU PAI NACÍO EN GUXIN / E CASOU PARA FROXÁN

TIVÉRONNOS A DEZ FILLOS / E NUNCA NOS FALTOU PÁN.

             CANDO Á MESA ESTÁBAMOS / ERAMOS UNFORMIGUEIRO

CANDO COMÍA O ÚLTIMO / XA ACABARA O PRIMEIRO.

CINCO SAÍRON MÚSICOS / QUE NON OS POIDO ESQUENCER

MAIS POR NACER EU MULLER / MÚSICA NON POIDEN SER.

EU TAMÉN QUERÍA IR CON ELES / MIÑA NAI NON ME DEIXÓU

NINGUÉN SABE NESTE MUNDO / O PESAR QUE ME QUEDOU.

PRO NON ME QUERO-ACORDAR / DO BEN QUE EU O PASABA

CANDO ELES ENSAIABAN / E EU NO SOBRADO BAILABA.

CANDO EU TIÑA NOVE ANOS / ACABOUSE A DIVERSIÓN

PORQUE XUSTO EMPEZOU / A TRISTE REVOLUCIÓN.

DOUS IRMÁNS FORON A GUERRA / QUE DOLOR NO CORAZÓN

BASILIO, O DO CLARINETE/ E JOSÉ O DO TROMBÓN.

NA NOSA CASA ACABOUSE / AQUELA GRAN ALEGRIA

PORQUE MIÑA NAI CHORABA / A TODAS HORAS DO DÍA.

MIÑA NAI PEDÍA A DEUS / E Á VIRXE SOBERANA

QUE OS LIBRASE DAS BALAS / NESES CAMPOS DE BATALLA.

MEUS IRMÁNS QUE-ERAN TAN VOS / FIXERON DESTA MANEIRA

QUE NON SUBIRA EDUARDO / PORQUE-ELES XA ESTABAN NELA.

ELES TIÑAN VOS ENCHUFES / E DIGO DE CORAZÓN

BASILIO DE ESCRIBIENTE / E JOSÉ EN TRASMISIÓN.

A MIN QUERIANME MOITO / ERA EU QUEN LLES ESCRIBÍA

E FALÁBALLE DAS MOZAS / MANDÁNDOLLE POESÍAS.

CANDO A GUERRA SE ACABOU / CANTAMOS CON ILUSIÓN

PORQUE MEUS IRMÁNS CHEGABAN / DE DEFENDER A NACIÓN.

CANDO NA CASA ENTRARON / ELES VIÑAN MUI CONTENTOS

QUE XA PODÍAN COLLER / DE NOVO OS INSTRUMENTOS.

BASILIO A MIÑA NAI ANIMOU/ QUE XA SE ACABOU O DOLOR

EN TERUEL XA FORMEI A BANDA / E NO FRENTE FUN DIRECTOR.

 MIÑA NAI DE TAN CONTENTA / XUNTANDO O LUME DA BRASA

DÍXOLLE, VAI MEU FILLIÑO / QUE CINCO XA SODES NA CASA.

FORMOUSE UNHA BOA BANDA / POR CERTO SE HAS HABÍA

TAMÉN ESTABA GAMALLOS / MÁIS A DE JOSÉ MARÍA.

CASA DE TANTA ALEGRÍA / EN FROXÁN NON A HABÍA

CON CINCO HIRMÁNS TOCANDO / POR TÓDALAS ROMERÍAS.

AHORA REZO POR ELES / POIS CATRO XA VAN NEL CIELO

DOS QUE A MÚSICA TOCARON / SOLO QUEDA O NOSO LELO.

VIVO NA-ALDEA EN SOMONTE / OLLANDO A SAN ADRIÁN

CON AIRES DE ROSALÍA / E RAICES DE FROXÁN.

DEDÍCOME Á POESÍA / POIS MÚSICA NON PUIDEN SER

QUE NON ME QUITARAN O CRETO / POR NACER EU MULLER.

E A MEU SOBRIÑO SUSO / EU QUERO FELICITAR

QUE A MÚSICA LEVA NA SANGUE / COMO A LEVOU SEU PAI.

----------------------------------------------------------------------------------------------