ANTROIDOS MODERNOS

Velaí me tedes facendo cálculos para o vindeiro domingo, pasado mañá. O conto foi que xa que estamos en pleno entroido (antroido para nós os cormeláns), e nada que me pillou así o fotógrafo que pasaba pola Fonte do Campo cando eu estaba na planta do escaparate de arriba.

Tamén estaba ás escondidas da xefa zorregándolle un de Caldo de Galiña por mor do catarro. Seica é moi bon, dicían os músicos vellos cando eu era neno, pero o Cuarterón facíaos tusir que era moito. Meu pai dirixindo e eles tusindo. Menos mal que o facía a tempo levando o compás da música.

Pois o conto, máis ben o asunto, ben sendo que non acabo de dar coa teima de quén gañará. ¡A verdade, segundo dín os xornais, tantotén! Pero non pensedes que estou a facer campaña para ninguén; aínda non cheguei a ese grado de estulticia, afortunadamente a Deus grazas. ¡A verdade que para ir a un mitin e non poder abrir a boca, vale máis ir á misa! Tampouco a podes abrir, pero polo menos é a misa.

Pero os meus cálculos para o domingo son..., haber se o sei explicar..., que teño varios pláns para dicidir a onde ir xantar o remate do antroido. Ou sexa, o derradeiro lacón con grelos da terra. Logo haberá que ir vendo a maneira de baixar os tres quilos, que entre turrón dun lado, bacallau doutro, máis follados e orellas, a cousa veu vindo que case parece que estou de tres meses.

Mais cambeándo de asunto, xa me chegou a foto da sueca de Suecia, pero quere asistir á voda da súa princesa e logo dime cando vén. ¡Ai pero non vexades como está a rapaza! Non ouso poñela por mor a unha vida desfeita. Haber se unha noite mentras ela, a parienta vai andar ó muelle coas amigas, zás, póñoa e só unhas horas. Caso de enterárseme a patrona, "tou" na calle coa maleta na man.

¡E dicideme vós! ¿A onde vou eu agora ós meus 65? Non sei frexir un ovo, facer un caldiño; guiso; follados; papas nin unha torta. O único a cama e barrer. ¡Ai, aí si que son un artista coa vasoira na man! A cama sáeme un pouco torcida dun lado por mor do edredón, pero total xa é pa desfacer...! Logo tamén lavo a louza, pero o que máis me dá raxeira é que mentras ela vé o Pasapalabra aínda ten a face de dicirme: "bótalle Fairi, veña". Iso si que me cabrea; e por encima sen poder eu escoitar o "parte".

Así que meus, un ten que termar e calar que agora as mulleres tomaron o poder e póñente na porta sen rechistar. Eu por si acaso xa teño unha camiña "porparada" nun sitiño queu sei. ¡Tamén a verdade, para que nos queren a nosa idade?, pois daquelo que falamos a miúdo..., xa me entendedes..., ou sexa..., o aquel de aquelare, nada de nada.

Entón meus, que, o domingo irei votar por quen ela queira. O mesmo ca un velliño termando co caxato que che poñen a papeleta na man e ti non sabes se o que vai dentro é o teu testamento. E calando, amigos, que iso é xerundio .

Logo disto, pois iso, que se poido unha noite destas poñeremos o "afoto" da sueca. E non digades nada ás vosas donas, senón xa sabedes: na rúa. Caso diso, chamédeme que teño unhas "piltras" pa uns cuantos.

E namais por hoxe, copiade de min como lle pego ó "ordeñador". E a mesa máis a banqueta fíxena eu. ¡Ai non!